اسب سفید از گله جدا می شود. اسب تنها می شود. سیب سرخی هم روی شاخه مانده است. سیب تنهاست. سیب از شاخه جدا می شود و روی یال اسب می افتد. حالا هیچکدام تنها نیستند. آنها همراه هم می شوند. جایی که یکی از آنها دوست ندارد دیگری هم نمی رود. در مسیر سیب می افتد. پسرکی سیب را پیدا می کند. می خواهد گاز بزند. اسب شیهه می کشد. پسرک سیب را به گردن اسب می اندازد. پسرک هم دوست آنها می شود. 

زمستان تمام شده و اسب زیر درخت سیب به انتظار شکوفه هاست. سیب تیدیل به درخت کوچکی شده و اسب هم با کره کوچکش به انتظار ایستاده است