زمانی‌که هم‌سفر ونگوگ بودم


امتیاز اقتباسی بودن اثر

زمانی‌که هم‌سفر ونگوگ بودم - _

0.00 Avg rating0 Votes
مجموعه:مجموعه‌ی بچه محل نقاش‌ها
ناشر:هوپا
ژانر:فانتزی, زندگی‌نامه, تاریخی
نویسنده:
نوبت چاپ: 3
تاریخ انتشار: 97
قیمت:(ریال) 230000
حجم صفحات:172
نوع جلد: جلد نرم
ISBN13:9786008655930

این قصه با محوریت چند نوجوان که به طور مخفیانه؛ خاطرات یا چه بسا قصه های دایی بزرگه (برادر مادربزرگ) خود را در دوران نوجوانی می خوانند، برگردانی است به زبان ساده از زندگی نقاشان شهیر جهان که با چاشنی طنز بر بستری تاریخی روایت می شود.

قصه چهار نوجوان به نام های مانی و مینا و پریسا و محسن که فامیل هستند و به دفترچه خاطرات دایی سامان در انباری خانه مادربزرگ دسترسی پیدا کرده و بی اجازه شروع به خواندن آن می کنند. قهرمان اصلی داستان؛ سامانِ نوجوان است که در هر جلد از کتاب بدون تمهید و منطق داستانی، سفری در زمان دارد و همنشین و همراه نقاشان شهیر می شود.

در جلد سه این مجموعه کتاب؛ او با ونگوگ همراه شده و سفری طولانی در خلال بحران های روحی این نقاش و خلق تابلوهای مشهورش تا زمان مرگ او دارد. سامان شاهد و ناظری است بر خلقیات خاص، سبک منحصر به فرد، الهام گیری از طبیعت، بیماری روحی ونگوگ و نقاط بحرانی زندگی اش که بریدن گوش و مرگ رازآلود او را شامل می شود.

سامان شاهدی است بر گردهمایی نقاشان برجسته آن دوره در پاریس و رابطه خاص ونگوگ و پل گوگن که در بحران روحی او تاثیری عمیق داشت. سفرهای متعدد و نهایتا ماجرایی که از آن می توان به مرگ تصادفی ونگوگ بر اثر یک سهل انگاری نام برد؛ از جمله بخش های خواندنی کتاب هستند. بخصوص که در بخش اعظم منابع موجود، از مرگ او به عنوان یک خودکشی یاد شده، اما سامان یا در واقع نویسنده کتاب اصرار دارد که این چنین نبوده که طبعا با تکیه بر مستندات است.

 

این مجموعه قصه به واسطه آشنا کردن نوجوانان با نقاشان شهیر جهان در طول تاریخ می تواند مفید باشد چراکه خوانشی ساده و بی تکلف از نقاط اوج زندگی شخصی و هنری آنها دارد که بر اساس مستندات و با تکیه بر دانش هنری نویسنده بنا شده است. فقدان طراحی برای چرایی امکان سفر سامان در دل تاریخ هرچند می تواند سوال برانگیز باشد اما ویژگی قصه بودن کار را تشدید کرده و آن را بدل به داستانی می کند که از ذهن خلاق و داستان پرداز دایی سامان و تجربه های نوجوانی اش خلق شده است. نادیده گرفتن جزئیات منطقی سفر در زمان همچون اختلاف زبان و زمان، چگونگی امکانپذیر شدن این سفر فانتزی، ... و بسنده کردن به تفاوت فرهنگ، رفتار، لحن گویش و نهایتا لباس؛ نشان می دهد این بستر تنها بهانه ای برای جاری شدن قصه زندگی هنرمندان با زبان ساده و طنز برای کودکان و نوجوانانی است که کمتر با تاثیرگذاری این بزرگان در تاریخ هنر آشنایی دارند.

البته به تدریج در هر جلد؛ اطلاعات مستند و تاریخی ارائه شده در قصه به گونه ای مهم و جدی و تخصصی می شود که به نظر منطقی نمی آید سامان نوجوان در قصه زمان گذشته و یا چهار نوجوان در قصه زمان حال، این اشراف را به جزئیات و زوایای پنهان زندگی این نقاشان داشته باشند.

همچنین در جلد ۳ تلاش شده ایده مطالعه دزدکی دفتر خاطرات و یادداشت های دایی دچار تغییر شده و با تکیه بر تمهید خواندن نامه های دایی سامان به مادربزرگ، این روند تاحدی احیا شود. اما همچنان این نکته باقیست که در قصه زمان حال؛ کاراکترها غیرفعال و تنها شنونده خاطرات هستند و دخل و تصرفی در داستان و پیشبرد درام ندارند.

به همین دلیل و البته دلایل عدیده دیگر به نظر می آید قالب مجموعه انیمیشن برای این قصه مناسب تر باشد.

سامان: نوجوان ۱۵ ساله

وینسنت ونگوگ

تئو: برادر ونگوگ

پل گوگن: نقاش معروف و همخانه مقطعی ونگوگ

مانی، مینا، محسن و پریسا: خواهرزاده ها و برادرزاده های (نوه های خواهر)

مادربزرگ در زمان حال: خواهر دایی سامان

_

_

نظرات

Required fields are marked *. Your email address will not be published.